Ik ben Gino Ravesteijn, de vaste geluidsman, pauze-D.J. en trouble -
shooter van Cruise Control. Ik ben geboren en getogen in Amsterdam,
en wel op de Onbekende Gracht, achter Carré. Tóen al had ik een soort
voorliefde voor de showbusiness, welke tot uiting kwam in het al heel vroeg,
als een soort Ciske de Rat bij Carré naast de artiesteningang te gaan staan.
Ik wachtte tot er iemand uitkwam, en deed toen razendsnel mijn hand tussen de deur, om vervolgens zonder enige financiële bijdrage naar binnen te glippen, en zo de grootste artiesten van dichtbij te zien. Dit waren vaak generale repetities, en ik zat op de eerste rij in een leeg Carré van mensen als Toon Hermans, Andre van Duin, Wim Sonneveld, Herman van Veen en vele anderen te genieten. Zo heb ik letterlijk heel wat sterren de ’Revue’ zien passeren, haha. Ook liep ik in die tijd vaak door de Kerkstraat, en stopte dan altijd bij Garage Sportiek, waar altijd wel een paar stoere amerikaanse wagens op de brug stonden. Ik kan me nog een Corvette uit ’69 herinneren die daar zestien!!! jaar op de brug heeft gestaan, en welke als een soort van vuilnisbak werd gebruikt...Alles werd erin gedonderd!. Toen is echter wel mijn voorliefde voor amerikanen in het algemeen, en de Ford Mustang in het bijzonder ontstaan. Jaren later, ik had inmiddels mijn rijbewijs, heb ik mijn eerste Mustang, een convertible uit 1969, gekocht. Deze auto had in een restaurant dienst gedaan als een soort van ’saladbar’ en was zo rot als een mispel... Als je de achterklep opendeed, kon je langs de augurken, stokbrood en tonijnsalade, de benzinetank aan een paar touwtjes zien hangen... Heel bijzonder. Na heel veel werk is dit waarschijnlijk, gezien de vele gewonnen prijzen, een van de mooiste Mustangs van Nederland geworden. Jaren later heb ik met een vriend een motorzaak in Amsterdam gehad, en heb dan ook de nodige Harley’s versleten... Toen ik ongeveer in 1998 Cruise Control voor het eerst live zag optreden bij een cafe in Badhoevedorp (waar ik inmiddels was gaan wonen), dacht ik: dat is leuk, dat fifties sfeertje. Het was een soort American Day, en ik had er mijn twee Mustangs neergezet. Ik kwam in gesprek met Theo Pool en sindsdien zijn we goed bevriend geraakt, en we hadden een beetje dezelfde liefhebberijen. Ook bleek mijn vader de vader van Jeroen en Martijn nog uit de jaren vijftig te kennen, toen ze allebei als particulier chauffeur in de luxe verhuur, menige Cadillac de sporen gaven. Toevalligheid bestaat niet... Een tijdje later ben ik (tijdens een optreden op een autoshow in Leiden) min of meer gebombardeerd tot ’geluidsexpert van de band’. Ik vond het geluid van de installatie ver achterblijven bij de kwaliteiten van Cruise Control. Ik ben nou eenmaal een ’apparaatjesgek’ en door mijn interesse voor techniek ben ik wat gaan experimenteren met speakers en later zelfs met een p.a. van Dynacord, inclusief een stel goede basboxen. Het resultaat is naar mijn bescheiden mening enorm vooruit gegaan en met deze p.a. komt de swingende sound van Cruise Control absoluut beter tot zijn recht.